Cultuurcrisis
Het is een land dat er politiek al eeuwen een potje van maakt, doordrongen is van corruptie en voor een groot deel lijkt op een derde wereldland. Italië kan wel een cultuuromslag gebruiken, volgens Mick Kreefft (21), jong-politicus bij de VVD en student geschiedenis aan de Universiteit van Leiden. ,,Italianen zijn bang te veranderen."
Italië heeft heel lang bestaan uit verschillende stadsstaatjes, die elkaar onderling bevochten. Sinds het land in 1946, na een monarchie en een dictatuur, eindelijk een democatie werd, valt de vaak corrupte regering gemiddeld iedere twee jaar. Echt sprake van stabiliteit lijkt er dus niet te zijn en de komende jaren gaat dat niet veranderen, volgens Mick Kreefft. Binnen zijn studie verdiept hij zich gretig in politiek wereldwijd en is hij veel te weten gekomen over verschillende culturen. Dat de politiek in Italië niet is zoals we dat in het westen graag zouden zien, heeft volgens hem alles te maken met de Italiaanse cultuur.
Doordat Italië pas zo kort een verenigd land is, heeft het nogal wat culturen. Een groot deel is arm (in het zuiden) en een deel is rijk en houdt de economie draaiende (in het noorden.) Maar dat is nog maar een begin, want bepaalde regio's zijn deels onafhankelijk en bevolkt met mensen die zichzelf niet echt Italiaans vinden. Kreefft noemt Zuid-Tirol, dat vóór de Eerste Wereldoorlog deel uitmaakte van Oostenrijk, en Venetië, dat tot aan het einde van de 18de eeuw een onafhankelijke republiek was, ,,een stad met een eigen taal en cultuur", aldus Kreefft. Het noorden, als motor van de economie 'de melkkoe' van het arme en corrupte zuiden, heeft sinds enkele jaren een eigen partij, 'Lega Nord', die voor onafhankelijkheid strijdt. De drang naar onafhankelijkheid zit diep, maar genoeg stemmen krijgen in het hele land, zit er voorlopig niet in.
,,Italianen zijn eigenlijk constant een show aan het opvoeren"
Maar de meeste Italianen hebben één ding gemeen: hoewel hij zelf veel klaagt, zal de Italiaan op zijn achterste poten gaan staan wanneer een buitenlander zijn 'bella Italia' beledigt. ,,Italianen zijn emotioneel, zoals wij ze kennen", zegt Kreefft. ,,Je mag niet zeggen dat stereotypes altijd kloppen, maar een kern van waarheid heeft het wel." Italianen zullen misstanden daarnaast niet snel wereldkundig maken. ,,Italië heeft een hele mannelijke cultuur. De mensen zijn 'masculin', zelfs de vrouwen vertonen haantjesgedrag", vertelt Mick. ,,Ze zijn eigenlijk constant een show aan het opvoeren. Daarnaast hebben ze last van 'uncertainty avoidence.' Ze zijn bang dingen te veranderen, omdat ze bang zijn dat het dan nóg meer fout zou kunnen gaan. Het is een hang naar de veiligheid van het bekende, waarbij ze bereid zijn de bijkomende gevaren te accepteren. Op die manier verandert er heel weinig."
,,In Nederland is dat misschien moeilijk te begrijpen. Als er iets mis is, overleggen we en doen we er iets aan. Als het niet lukt, is er niets aan de hand en proberen we iets anders", zegt Kreefft, wijzend op het Nederlandse poldermodel. ,,Italië heeft niet zo'n overlegcultuur. Daar stap je niet zomaar bij je baas naar binnen. Het is nog maar de vraag of er überhaupt naar je wordt geluisterd. Er is veel meer sprake van een hiërarchie, vooral in het zuiden. Eerst had Italië een keizer, daarna ook nog een kerk en een monarchie; het zit er gewoon ingebakken."
,,De maffia zit overal in verweven"
Misschien wordt het toch eens tijd voor de Italianen om te gaan polderen. Hoewel de huidige regering het goed doet en er dankzij forse bezuinigingen eindelijk weer sprake is van economische groei, heeft Italië een hoop problemen die opgelost moeten worden. De immigratiegolf vanuit Afrika en het Midden-Oosten bijvoorbeeld of de armoede en de maffia die achter de schermen nog steeds oppermachtig is. ,,Ik was afgelopen zomer in Napels. Het was er zo verpauperd, dat het leek alsof ik in Afrika was. De maffia zit overal in verweven. In Calabrië schijn je hele spookdorpen te hebben, omdat de maffia de mensen daar heeft weggejaagd." Niet zo gek, vind Kreefft, want het politieke systeem zorgt er voor dat als je geen baan hebt, je praktisch bankroet bent. De maffia kan de situatie dan net iets minder erg voor je maken.
,,Een cultuur is weerbarstig. Het heeft veel tijd nodig om te veranderen", zegt Kreefft. In het noorden, waar de mensen 'berekenender' zijn, zal dat wellicht wat makkelijker gaan. Daarnaast doet de technocratische regering het momenteel best aardig, vind Kreefft, ,,maar het is niet echt democratisch", zegt hij, wijzend op het systeem waarin vakmensen politiek bedrijven. Hoe dan ook, zo lang de Italiaan accepteert dat het gaat zoals het nu gaat, is het land niet onbestuurbaar, denkt Kreefft. ,,Het zou alleen zó veel efficiënter kunnen."
